Home » Πιρφενιδόνη σε Ασθενείς με Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση και Πλέον Εξελικτική Ανεπτυγμένη Πνευμονική Δυσλειτουργία
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ, ΦΑΡΜΑΚΟΛΟΓΙΑ & ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ

Πιρφενιδόνη σε Ασθενείς με Ιδιοπαθή Πνευμονική Ίνωση και Πλέον Εξελικτική Ανεπτυγμένη Πνευμονική Δυσλειτουργία

Pirfenidone in Patients with Idiopathic Pulmonary Fibrosis and More Advanced Lung Function Impairment

Nathana SD, Ulrich Costabelb U, Albera C, et al.

Resp Med 2019; 153: 44-51

Εισαγωγή: Οι ασθενείς με ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση (IPF) εμφανίζουν ένα εύρος της ανεπάρκεια της πνευμονικής λειτουργίας. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα των αντιινωτικών σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο δεν έχει αξιολογηθεί σε ασθενείς με πλέον προκεχωρημένη νόσο. Αυτή η post-hoc ανάλυση διερεύνησε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της πιρφενιδόνης έναντι του εικονικού φαρμάκου σε ασθενείς με IPF και πλέον εξελικτική μείωση της πνευμονικής λειτουργίας, η οποία ορίζεται ως ποσοστό αναμενόμενης δυναμικής ζωτικής χωρητικότητας (% FVC) <50% και / ή ποσοστό προβλεπόμενης χωρητικότητας διάχυσης μονοξειδίου του άνθρακα < 35%.

Μέθοδοι: Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε πιρφενιδόνη 2,403mg/ημέρα ή εικονικό φάρμακο στις δοκιμές ASCEND (NCT01366209) και CAPACITY (NCT00287716, NCT00287729) με πλέον εξελικτική μείωση της πνευμονικής λειτουργίας (pirfenidone, n=90, placebo, n=80). Η θνησιμότητα, η πνευμονική λειτουργία, η νοσηλεία, η ικανότητα άσκησης και η δύσπνοια διερευνήθηκαν για 52 εβδομάδες.

Αποτελέσματα: Την Εβδομάδα 52 έναντι του εικονικού φαρμάκου, η πιρφενιδόνη συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερους κινδύνους θνησιμότητας από όλες τις αιτίες (λόγος κινδύνου [HR] 0.28, διάστημα εμπιστοσύνης 95% [CI] 0.09-0.86, p = 0.0180), ≥10% απόλυτο% FVC (HR 0,40, 95% CI 0,23-0,69, p = 0,0006) και ≥10% απόλυτο% πτώσης FVC ή νοσηλεία που σχετίζεται με την αναπνευστική ή θνησιμότητα από όλες τις αιτίες (HR 0,46 · 95% CI 0,28-0,76 · p = 0,0018). Την Εβδομάδα 52, οι διάμεσες διαφορές θεραπείας που ευνοούσαν την πιρφενιδόνη ήταν 36,7m για απόσταση 6 λεπτών με τα πόδια και -8,0 μονάδες για το συνολικό σκορ του Shortness of Breath Questionnaire του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σαν Ντιέγκο. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που παρατηρήθηκαν με τη θεραπεία (TEAEs) προκάλεσαν τη διακοπή σε 14,4% και 21,3% των ασθενών με πιρφενιδόνη και εικονικό φάρμακο, αντίστοιχα.

Συμπέρασμα: Η πιρφενιδόνη έδειξε κλινικά σχετικά πλεονεκτήματα σε πολλαπλούς τομείς σε ασθενείς με IPF και πλέον εξελικτική νόσο χωρίς αυξημένο κίνδυνο διακοπής λόγω των ΤΕΑΕ’s.